Βήμα 1ο: Επιλέξτε κάποια στιγμή της ημέρας ή της νύκτας που δε θα σας ενοχλήσει κανένας. Φροντίστε ο χώρος να έχει ησυχία που δεν θα διακόπτεται από ξαφνικούς θορύβους. Ο φωτισμός χρειάζεται αρκεί να μην είναι έντονος. Αν θέλετε, χρησιμοποιήστε χαμηλή χαλαρωτική μουσικά ή και κάποιο άρωμα.
Βήμα 2ο: Κάντε μια βόλτα στο χώρο και «μαγνητοσκοπήστε» στο μυαλό σας το πώς αισθάνεστε σε εγρήγορση. Το πώς αισθάνεστε τον εαυτό σας. Πείτε μερικές φορές «εγώ είμαι» καθώς αισθάνεστε (και μαγνητοσκοπείτε) το πώς είστε. Είναι πολύ σημαντικό το βήμα τούτο, μην το προσπεράσετε γρήγορα.
Βήμα 3ο: Καθίστε αναπαυτικά ή ξαπλώστε, φροντίζοντας να μην ενοχλείται το σώμα σας ή να μουδιάζουν τα μέρη του. Βάλτε ένα ξυπνητήρι να χτυπήσει σε 5 λεπτά. Αυξήστε αυτόν το χρόνο ανάλογα με το πόσο έντονα βιώνετε το βήμα 6.
Βήμα 4ο: Αφού βολέψετε το σώμα σας, χαλαρώστε με την ιδέα ότι: «αυτά τα 5 λεπτά, δεν έχω τίποτε να κάνω και θα τα αφιερώσω στην προσπάθεια για αστρική προβολή». Μη σας απασχολεί ο χρόνος, το ξυπνητήρι θα σας ενημερώσει, είναι η δουλειά του. Εσείς απλά ξεχάστε τα όλα. Για 5-10 λεπτά ας μη σας ενδιαφέρει τίποτε.
Βήμα 5ο: Καθώς χαλαρώνετε, δείτε το σώμα σας σαν να βρίσκεστε 2-3 μέτρα μακρύτερα και να το κοιτάτε. Μην προσπαθείτε να υποθέσετε και να σχηματίσετε την πραγματική μορφή. Απλά δείτε το όπως σας βολεύει. Μη σφίγγεστε και μην προσπαθείτε. Απλά δείτε το από έξω.
Βήμα 6ο: Καθώς θα σχηματίζεται ολοένα και εντονότερη η εικόνα τού να βλέπετε το σώμα σας να ξεκουράζετε (και φυσικά χωρίς να προσπαθείτε να προβλέψετε το πώς είναι η πραγματική μορφή της εικόνας), θα αρχίσει να πάλλεται η συνείδησή σας ανάμεσα στο «ξαπλωμένος» και στο «όρθιος που κοιτά το ξαπλωμένο σώμα του». Κάθε φορά λοιπόν που θα «είστε όρθιος» να λέτε «εγώ είμαι» ταυτόχρονα με την αναπαραγωγή αυτού που μαγνητοσκοπήσατε στο βήμα 2. Κυρίως το συναίσθημα του «εγώ είμαι».
Βήμα 7ο: Μάθετε και ταυτόχρονα συνειδητοποιείστε πως κάθε φορά που αισθάνεστε να «είστε εσείς» ενώ το σώμα σας ξεκουράζεται, είστε πραγματικοί και παρόντες σε ό,τι αντιλαμβάνεστε. Για αυτό και σας είπα μην προσπαθείτε να σχηματίσετε το πώς πραγματικά είναι ο χώρος και απλά δείτε τον. Όπως και την πραγματικότητα, δεν προσπαθείτε να τη σχηματίσετε, απλά την αντιλαμβάνεστε, έτσι και τον αστρικό κόσμο.
Μην προσπαθείτε να σχεδιάσετε ή να επεξεργαστείτε αυτό που αντιλαμβάνεστε και φυσικά ξεχάστε το σώμα σας, αφήστε το να ξεκουραστεί. Κάντε έτσι μια βόλτα στο χώρο και όταν το ξυπνητήρι χτυπήσει, επαληθεύστε αυτό που είδατε και αντιληφθήκατε. Η ικανότητες του αστρικού σώματος, αναπτύσσονται σιγά-σιγά, για αυτό μην απογοητεύεστε.
Ολοκληρώνοντας την τεχνική αυτή, σας λέω να μη φοβάστε μήπως κάτι ή κάποιος μπει στο υλικό σας σώμα. Δεν δύναται να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να σας δοθεί η επιλογή του ναι ή όχι. Μόνο εσείς μπορείτε να το επιτρέψετε και φυσικά σας προτείνω να το αρνηθείτε.
Επιπλέον, μην αποπειραθείτε να επαναλάβετε την τεχνική αμέσως μετά το πέρας του χρόνου που θέσατε. ‘Aδικος κόπος θα είναι. Ξεχαστείτε για δυο τρεις ώρες και μετά ξαναπροσπαθήστε. Τέλος, από τη στιγμή που μάθατε να «περπατάτε», μπορείτε μόνοι σας να μάθετε και να «τρέχετε», δηλαδή να επεκτείνετε τις δυνατότητες του αστρικού σας σώματος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου